Op 1 juli 2023 liep ik voor de eerste keer de Kennedymars Someren. Dit was tevens de eerste keer dat ik een andere Kennedymars dan de 80 van de Langstraat liep. Die heb ik (op het moment dat ik de Kennedymars Someren liep) drie keer uitgelopen, voor het laatst in 2019. Het was dus even afwachten hoe ik het er vanaf ging brengen. Aan de ene kant heb ik dit jaar meer gewandeld dan ik ooit heb gedaan, waardoor ik ook beter voorbereid ben dan ooit. Aan de andere kant voelt de 80 van de Langstraat altijd als een thuiswedstrijd, waar ik zo ongeveer iedere straat op de route ken. Daarbij vraag ik me altijd af of dat een voordeel of een nadeel is. In Someren ging ik daar achter komen – lees hieronder hoe de Kennedymars Someren mij is vergaan!
Voorbereiding
Ik heb in het voorjaar veel wandeltochten gelopen, waaronder de Exodus Wandeltocht een week eerder, de Venloop en de Kalorama Wandeltocht. Daarnaast heb ik natuurlijk ook op eigen gelegenheid gewandeld, waardoor ik best veel kilometers in de benen had. Dat gaf me goede hoop.
De Kennedymars Someren zou goed verzorgd zijn, maar voor de zekerheid had ik zelf ruim eten en drinken meegenomen. Wanneer ik een Kennedymars loop neem ik zelf altijd wat krentenbollen, Snickers, Dextro, water en isotone sportdrank mee. Ik vind het fijn om iets te kunnen eten en drinken wanneer ik dat zelf wil, in plaats van te moeten wachten op een post – ook als die iedere vijf kilometer langs de route staan kan het soms een half uur of langer lopen zijn.
De Kennedymars
Naar de start
Mijn vriendin bracht mij en mijn wandelpartner naar de start in Someren. Vanaf waar we parkeerden was het nog zo’n 10 minuten lopen naar de start, waar we onze tassen inleverden bij het tassentransport. De route naar de start was duidelijk aangegeven. Wel zo fijn, want je wil zeker nu geen extra meters maken 😉. Vanaf het tassentransport was het maar een klein stukje naar de start, waar een plein was afgezet voor de lopers. Onder begeleiding van luide muziek en bemoedigende woorden van iemand met een microfoon op het podium telden we af tot de start.
Vlak voor de start kwam in Jason tegen, een redelijk bekende voorvechter van kinderen in de jeugdzorg. We raakten aan de praat, startten daardoor samen, en uiteindelijk heeft hij de eerste 30 kilometer met ons mee gewandeld. Doordat je toch nieuwe gesprekken hebt (omdat je iemand nog nauwelijks kent) vlogen de eerste kilometers voorbij.
De start
Om 20u ging de Kennedymars Someren van start. Daarmee start deze tocht op dezelfde tijd als de 80 van de Langstraat, waardoor het ’s nachts wandelen in ieder geval niet nieuw voor ons ging zijn. Bij de start was het zowel qua deelnemers als toeschouwers gezellig druk. We werden door een fuik geleid en stonden vrij ver achteraan, waardoor we – eenmaal door de fuik – eigenlijk nauwelijks in de drukte liepen. Hierdoor hoefden we ons eigenlijk op geen enkel moment in te houden óf om mensen heen te manoeuvreren, wat direct fijn lopen was.
Verrassend genoeg start de Kennedymars Someren vergelijkbaar met de 80 van de Langstraat: we lopen in zuidelijke richting naar Someren-Eind, en maken vanaf daar een lus terug naar Someren, in noordelijke richting. We lopen over plattelandswegen langs kassen en weilanden, en is het avondzonnetje is dat prima lopen. Ook staan er redelijk wat mensen langs de kant, wat het lopen nog gezelliger maakt.
Asten, de nacht in, Helmond
Nadat we Someren van zuid naar noord oost hebben doorkruist steken we de N266 en het kanaal over, en lopen richting Asten. We hebben er zo’n 13 kilometer op zitten wanneer we Asten binnen lopen. Ook in Asten is het gezellig druk, met veel mensen bij met name de cafés in het centrum. Het is intussen donker geworden, wat met het mooie centrum van Asten bijdraagt aan de sfeer. Vanuit Asten lopen we verder de nacht in.
Iets voor 12 uur komen we bij de eerste hoofdpost, Atletiekvereniging Deurne AV-LGD. We hebben dan zo’n 21 kilometer gelopen. We nemen een korte pauze in het clubgebouw, waar ik even m’n schoenen uit doe om mijn voeten wat frisse lucht te gunnen. We nemen wat te eten en te drinken, en zetten onze wandeling voort.
We lopen door Deurne richting het centrum, waar we een kleine lus maken rond het centrum. Vanuit daar lopen we in westelijke richting Deurne uit.
Door de bossen, Helmond
Aan de rand van Deurne, bij de sfeervolle post ‘Het Rijtven Deurne’, nemen we een korte pauze. Daar beseffen we ons dat we al op één derde van de 80 kilometer zitten, ook al voelt 27 kilometer veel korter. Met frisse moede lopen we door. Vanuit Deurne lopen we het Zandbos in. Daar lopen we op een lange, rechte weg, met weinig verlichting. Het heeft wel iets, zo met z’n allen door een donker, stil bos, stap voor stap de kilometers wegtikkend.
We lopen zo’n 4 kilometer van Deurne naar Helmond. We beginnen met een buitenwijk, maar komen al snel in de buurt van het centrum van Helmond. Daar is de sfeer eerlijk gezegd ver te zoeken. Het centrum is van zichzelf (op het kasteel waar we langs lopen na) niet mooi, en de mensen die we op straat tegen komen zijn dronken of onder invloed. Het is inmiddels midden in de nacht. Bij allebei de twee posten in Helmond, beide overdekt, nemen we een korte pauze. We zitten na zo’n 8 uur onderweg op de 40 kilometer: precies op de helft. Daarmee hebben we nog 12 uur voor de overige 40 kilometer… dat zou haalbaar moeten zijn!
Mierlo, Lierop, buitengebied
Na de tweede post in Helmond lopen we door de veste, een leuk vormgegeven wijk aan de rand van Helmond. Langzaam maar zeker komt de zon op. Dat geeft een beetje een vertekend beeld: je laat de nacht achter je, maar die was ook maar kort. De ochtend die komt is daarmee alleen maar langer geworden.
Vanuit de buitenwijken van Helmond lopen we Mierlo in, waar het nog rustig is op straat. We beginnen nu toch serieus te merken dat we er al zo’n 47 kilometer op hebben zitten. De energie is nu wel weg, en de overgeslagen nacht begint er ook in te hakken. Dat maakt het lopen over de grotendeels lege straten niet makkelijker.
Vanuit Mierlo lopen we zo’n 5 kilometer, iets minder dan een uurtje lopen, door buitengebied naar Lierop. Daar nemen we bij een post even pauze, maar tot onze schrik wordt er even verderop een man gereanimeerd. Zodra de ambulance aankomt, begint een man achter ons hevig te trillen en te schokken in zijn stoel, terwijl hij wit weg trekt. We besluiten verder te lopen om vooral niet in de weg te zitten – er is voldoende EHBO en ambulancepersoneel op de been.
Nog meer buitengebied, terug naar Someren
De kilometers vanaf Lierop lijken eeuwig te duren. We krijgen de keuze tussen een verharde en een onverharde route, en wij kiezen de onverharde. Deze is tot de volgende post iets langer, maar na die post maak je dat weer goed. Hierdoor is het 8 kilometer lopen van de post in Lierop tot de Soete Inval Someren, maar door het gebrek aan afwisseling wat betreft de omgeving lijken deze kilometers heel lang te duren. Des te fijner is het daarentegen wanneer we daar aan komen. We nemen een uitgebreide pauze, waarbij de schoenen nogmaals uit gaan en we even in het gras gaan liggen. Na een kwartiertje pauze vervolgen we onze weg.
Door de langere route vóór de post is de afstand naar de volgende post maar 3 kilometer. Het wordt langzaamaan weer drukker op de route, en ook bij deze post zijn er genoeg andere wandelaars. Vanuit Camping de Somerweij lopen we door, wederom de weilanden in, richting Someren-Heide.
Vanaf daar is het nog zo’n 10 kilometer lopen. Nu wisselen open stukken en woonwijken elkaar af. Met name de lange wegen met een enkele rij huizen aan iedere kant van de weg vallen ons in de laatste kilometers zwaar. In woonwijken is het feest en gaat het lopen vanzelf, maar de brede, lange wegen zijn rustig en geven iets te veel kans om ver vooruit te kijken.
De finish
Weer aangekomen in Someren wordt het gezellig druk langs de kant en kunnen we de finish eindelijk ruiken. We moeten heel Someren nog doorkruisen, maar daarna komen we op de laatste rechte weg en lopen we op de finish af. Het is duidelijk rustiger dan bij de finish van de 80 van de Langstraat, maar het is gezellig druk, en uiteindelijk finishen we om 12:32 – mijn snelste tijd ooit bij een Kennedymars!
Uiteindelijk ben ik 16 uur, 32 minuten en 24 seconden onderweg geweest, met een beweegtijd van 14 uur, 43 minuten en 42 seconden.
Conclusie
De Kennedymars Someren is een goed georganiseerde, mooie wandeltocht. Door het grote aantal deelnemers loop je nooit alleen, en de dorpen in het begin en einde van de tocht zijn mooi. Er is ruim voldoende verzorging langs de route, waardoor je zelf beperkt eten en drinken mee hoeft te nemen.
Sommige stukken in het buitengebied zijn pittig, maar dat kan ook persoonlijk zijn. Uiteindelijk blijft 80 kilometer een flinke afstand om te wandelen, dus lastige stukken gaan er altijd zijn. Ik ga de Kennedymars Someren zeker nog vaker lopen.
Praktische informatie over de Kennedymars Someren
Verzorging onderweg
Er is onderweg ruim voldoende verzorging. Er zijn 14 posten verspreid over de route, die drie tot acht kilometer uit elkaar liggen. Zelf vind ik het prettiger als de afstand tussen posten redelijk gelijk is, maar uiteindelijk maakte het niet heel veel uit. Bij de posten is er ruime variatie in het eten en drinken dat wordt uitgedeeld. Bekijk hier een overzicht van de posten.
Bereikbaarheid
Er zijn verschillende parkeerplaatsen beschikbaar, waaronder een parkeerplaats met een pendelbus naar de start. Wij parkeerden aan de Witvrouwenbergweg. Daar was het aantal parkeerplekken beperkt, maar de parkeerplaats lag wel redelijk dicht bij de start. Ook met het openbaar vervoer is de start goed te bereiken.
Inschrijven
Wij hadden ons online vooraf ingeschreven. We kregen een aantal weken voor de start ons nummer per post thuis. Inschrijven voor de Kennedymars Someren 2024 kan tot en met 1 juli online, waarna je dus ook je startnummer thuisgestuurd krijgt. Schrijf je je na die datum in, dan kan je je bij de start inschrijven.
Beloning
Bij binnenkomst kregen we een mooi medaille.
Alles over de Kennedymars Someren lees je op hun website.
Lees hier mijn blog over hoe je je voorbereid op een Kennedymars.